|
|
|
 |
Wychowując bullteriera trzeba uzbroić się w cierpliwość. Obdarzony wielkim temperamentem i zdecydowanym charakterem, wymaga solidnej socjalizacji już od wczesnego dzieciństwa. Jeszcze gdy jest szczenięciem, należy zabierać go w gwarne i ruchliwe miejsca, by przyzwyczaił się do tłumu i hałasu. Powinien też bawić się z innymi psami i uczyć się powściągania swojego instynktu walki — bo jeśli raz zacznie się gryźć i (najprawdopodobniej) wygra, to trudno będzie go oduczyć rozwiązywania problemów zębami… Dlatego od zarania trzeba mu wpoić przekonanie, że awantury są czymś absolutnie zabronionym, a nie jest to łatwe zadanie! Bullterier często ma charakter dominujący, dlatego zdecydowanie i wcześnie trzeba mu uświadomić obowiązujące reguły w domu (kto w nim rządzi, kto ma prawo wylegiwać się na kanapie, itp.) Wszyscy członkowie rodziny powinni zgodnie egzekwować te zakazy, pamiętając, że ich ulubieniec skwapliwie wykorzysta najmniejszą słabość lub niezdecydowanie. Bullterier to wulkan energii, którą trzeba przemyślanie wykorzystać. Uwielbia ruch i zabawy na świeżym powietrzu, nadaje się również do psich sportów, np. agality. Mimo swojej sportowej pasji i potrzebie ruchu jest znakomitym psem do niewielkich mieszkań. Doskonale radzi sobie ze schodami i nie przeraża go czwarte czy szóste piętro, nawet bez windy. PAMIĘTAJMY, że źle wychowany bullterier to pies bardzo niebezpieczny - to przecież kłąb mięśni i szczęki o ogromnej sile nacisku. Aby zapobiec przykrym niespodziankom, powinien być trzymany w ryzach od wczesnego dzieciństwa.
|
| Dzisiaj stronę odwiedziło już 9 odwiedzający (11 wejścia) tutaj! |
|
 |
|
|
